... ... ...

Uzaklaştım kendimden yavaşça

Adımlarım beni bilmediğim yerlere götürdü

Sanki biri yıllarca benim kılığıma girmiş

Ve şimdi kostümü çıkarmış gibi

Kahkahalarla anılan biri değilim

Ama sessizliğimin bir sesi var artık

Camdan bir kutuda yaşadım yıllarca

Kırmadım, çatladım sadece

Kendimi izliyorum, bir yabancı gibi

Sokağın köşesinde sigarasını üfleyen

Bir zamanlar sevmiş, bir zamanlar inat etmiş

Şimdi sadece yürüyen biri

Bugün benim yok olduğum gün

Ama ilk kez böyle hafifim

Eşyalardan, beklentilerden, isimlerden

Ve en çok da kelimelerden arınmış

Bir şarkı çaldı uzaktan

Tanıdık ama artık bana ait değil

Zaten kimseye ait olmayı

Hiç beceremedim ben

Ben diye bir şey kalmadı

Ama belki bu daha iyi

Çünkü her şey olduğum zaman

Hiçbir şey olamıyordum...

Aky