Bir odada iki mum yanıyordu. Uzun olan kibirle sordu:“Boyun kısa ömrün neye yarar?”
Kısa mum gülümsedi ve yumuşak bir sesle cevap verdi:“Önemli olan ne kadar yandığın değil, ışığının nereye ulaştığıdır.
”Gece ilerledi. Uzun mum hızla eriyor, balmumu karanlık zemine akıyordu.
Kısa mum ise sakin ve istikrarlı bir alevle yanmaya devam ediyordu.
Sonunda her iki mum da sönüp bitti.
Fakat odada konuşulan tek bir şey vardı: Kısa mumun ışığı, herkesin kalbine dokunmuştu.
댓글